Zanim rozpoczniemy proces oswajania, pozwólmy królikowi zapoznać się z klatką i nowym otoczeniem. Pozwólmy mu odpocząć i poczuć się bezpiecznie w nowym domu. Może się zdążyć że królik sam po dwóch dniach zacznie wykazywać zainteresowanie światem poza klatką oraz naszą osoba. Najlepszym patentem na oswajanie jest , usiąść razem z królikiem na podłodze, aby mieć lepszy kontakt. Należy dużo mówić do królika aby przyzwyczaił się do naszego głosu. Często po glosie i jego tonacji królik wie że cos jest dobre, a czegoś nie wolno mu robić. Króliki są bardzo ciekawskie, wiec prawdopodobnie ciekawość przezwycięży strach i uszaty szybciutko zacznie ocierać bródką wszystkie zakamarki domu, łącznie z opiekunem. W ten sposób pozostawia swój zapach, który daje mu poczucie bezpieczeństwa. Nie należy królika do niczego zmuszać. Stopniowo możemy głaskać pupila za uszkami i poczęstować rodzynka, aby uszaty dostrzegł, że ma w nas przyjaciela. Wszystko zależy od królika i jego charakteru. Zawsze potrzebna jest cierpliwość, i nic nie robimy na siłę!!! Króliki nie lubią brania na ręce, prawdopodobnie z natury kojarzy się im to z niebezpieczeństwem. Ale kiedy obdarzą opiekuna zaufaniem, strach ten zmaleje. Należy prawidłowo podnosić królika, biorąc go na ręce aby nie zrobić mu krzywdy(patrz podnoszenie królika)